رضا صادقی عزیز...

وقتی بارونی میشه چشمای تو...

غم میاد برای ترسوندن تو...

هیچ امیدی واسه موندن تو...

کار سختی می شه خندوندن تو...

میارم یه تیکه لبخند خدا...

میریزم باز روی لبهای شما...

نگو خستم نگو دربو داغونم...

کوه غم باشی تو رو میخندونم...

بخند عزیزم دنیا خنده داره...

غصه به جز خنده دوا نداره...

بخند خدا دیدن لبخندشو...

روی لبای بنده هاش دوست داره...

چه زود به آخر میرسن ادما...

تموم این روز و شبا که بد نیست...

ممنونم از لطف خدا که جز من...

هیچ کسی خندوندنتو بلد نیست...

دل من هم گاهی وقتا میگیره...

جونمم گاهی به لبهام رسیده...

تو وجودم حسی دارم که هنوز...

شکر حق گریمو هیچکس ندیده...

دل من هم گاهی وقتا میگیره...

تو نگاه نکن فقط به خنده هام...

اما غصه ها رو از رو میبرم...

من نگارنده ی لبخند خدام...